Hiçsizlikteki sonum

Uzaklara bakarak yürüyorum
Zemini olmayan bir yolda 
Nereye gittiğimi bilmeden 
Korkuyorum o kadar korkuyorum ki
Gitmeye 
Oraya gitmek istemiyorum 
Ama
Kendimi oraya yürürken buluyorum 
Etrafıma baktım da ıstırap çekenleri
Görünce bu yoldan daha çok korkuyorum 
O ıstırap çekenleri tekrar bakıp 
Kendime acıyorum 
Onlara yapılanları görüyorum da
Kendimi daha da acıyorum
Kimsesizliğime, yaptıklarıma ve pişmanlıklarıma 
En sonunda ise 
Derinliğinde bulunan uzaktaki kapı beni çağırıyor 
Kapıya vardığım da  
Yok oluyorum 

 

14 Haziran 2024

 Düzenlenme Tarihi: 12 Temmuz 2024


                

Yorumlar