Hiçsizlikteki sonum
Uzaklara bakarak yürüyorumZemini olmayan bir yoldaNereye gittiğimi bilmedenKorkuyorum o kadar korkuyorum kiGitmeye
Oraya gitmek istemiyorum
AmaKendimi oraya yürürken buluyorumEtrafıma baktım da ıstırap çekenleriGörünce bu yoldan daha çok korkuyorumO ıstırap çekenleri tekrar bakıpKendime acıyorumOnlara yapılanları görüyorum da
Kendimi daha da acıyorum
Kimsesizliğime, yaptıklarıma ve pişmanlıklarıma
En sonunda ise
Derinliğinde bulunan uzaktaki kapı beni çağırıyor
Kapıya vardığım da
Yok oluyorum
14 Haziran 2024
Düzenlenme Tarihi: 12 Temmuz 2024
Yorumlar
Yorum Gönder